Tabucchi’nin Tersyüz Oyunu’nu oluşturan hikayeler birinci bakışta birbirinden bir oldukça farklı üzeredir. Hikaye bireyleri farklı yerlerde, farklı vakitlerde, farklı güzergâhlarda hareket eder. Lakin yan yana getirilmiş bu dünyaların kahramanlarını birleştiren bir nokta vardır…
Bu şahısların kendilerini çevreleyen dünyayla kurdukları alaka; geçmişleri, bellekleri, sanrıları, hayal güçleri, düş kırıklıkları tarafından belirlenir. Tam da bu bağ biçimi nedeniyle perspektifler yer değiştirir, görünen şeyler görmezlikten gelinir ya da olmayan şeyler varmışçasına hareket edilir.
Aynı anda öbür türlü olmak
“Hayatın evvelden kestirilemeyen şartları sonucu, aşikâr bir şeyin ‘öyle’ olmakla birlikte, birebir anda öbür türlü de olduğu” bir cihandır anlatılan. Müellifin bir hikaye bireyine söylettirdiği üzere bir tersyüz oyunudur bu.
“Gerçek”
Gerçek denilen şeye dair bir arayışın yavaşça eşlik ettiği, okurun da dahil edildiği bir oyun. Ne var ki Tabucchi’nin ustalıkla kurguladığı belirsizlikler cihanında, şuurlu ya da bilinçsizce gerçekleşen bu arayışlarda somut ile soyut, artık ile geçmiş, sen ile ben giderek daha fazla birbirine yanlışsız akar; ta ki gerçek, çoğul olasılıklar evrenindeki ulaşılmaz pozisyonunu alana dek.